Subjektivno, osjeti se samo jesen. I to ona u neparnoj godini kada nema bilborda, kada nema letaka, majica i upaljača. A izbora ima, kažu iz Sarajeva. Kažu i u opoziciji u Republici Srpskoj. Kažu, ali tiho, i u vlasti. Godinu dana do opštih izbora bacanje miliona za prijevremenu organizaciju neće donijeti veliku promjenu, ali..
Ovi prijevremeni izbori odrediće kandidata opozicije na opštim izborima 2026. godine. Ako se SDS proslavi, biće to dovoljan argument da za godinu dana imenuju kandidate za obje inokosne funkcije. Ako podbace, protivnik SNSD-ovom kandidatu za 12 mjeseci vjerovatno će biti Draško Stanivuković. Mada, teško da bi banjalučki gradonačelnik pristao da PDP nema kandidata čak i da SDS u novembru ponovo dođe na čelo Republike Srpske.
CIK uveliko priprema teren za izbore koji će se održati za neka dva mjeseca. Biće to prilika da i vlast, a i opozicija ispipaju puls naroda. Bolje od ankete. Ovo demonstriranje snage više je pogodan teren za opoziciju, nego teren za promjenu.Otkud breme SDS-u da će biti nosilac prijevremenih izbora, kada se sami nisu izjasnili hoće li učestvovati, treba tražiti u njihovim kolegama. Danima iza nas u televizijskim gostovanjima Nebojša Vukanović, Jelena Trivić i ”odmetnuto krilo” PDP-a Igor Crnadak najavljuju učešće na izborima i podršku SDS-ovom kandidatu. Dakle, oni i njihove stranke neće direktno učestvovati u izbornom procesu, ali će podržati kandidata SDS-a.
Prethodno su grube riječi ispaljene ka predsjedniku PDP-a Drašku Stanivukoviću jer je najavio, pa nije, pa opet jeste, da njegova stranka neće učestvovati na izborima. Šta bi značilo da se SDS, predvodnik opozicije, povuče sa prijevremenih izbora na kojima nisu ni odlučili da će učestvovati? Katastrofa. Jedini izlaz koji sada SDS ima je trenutna nesloga u stranci.
Interes PDP-a
Nakon uspješnih opštih i stranačkih izbora, lider PDP-a Draško Stanivuković najavio je kandidata ove stranke na predstojećim izborima 2026. godine. Nakon pozicioniranja na čelu stranke, banjalučki gradonačlenik započeo je formiranje PDP-ovih utvrđenja tamo gdje ih nema, obnavljao urušena ili preuzimao izgrađena od drugih stranaka.
Dok se PDP gradio, SDS se razgrađivao. Unutarstranačke nesuglasice ispoljavale su se u televizijskim nastupima, a iza stranačkih zidova je bilo još haotičnije. Mjesecima prije predsjednika Milana Miličevića, u svojim gostovanjima od Ognjena Bodiroge do Marinka Božovića upućivane su poruke PDP-u. ”Srpska demokratska stranka je najveća opoziciona stranka, o kandidatima se pitamo prvenstveno mi”. Izrekao je na kraju isto i predsjednik stranke Milan Miličević u emisiji ATV-a i najavio kandidaturu za obje inokosne funkcije.
To je bio i prvi šamar Drašku Stanivukoviću. Onda se zakuvalo u samom SDS-u. Podjela stranke, hapšenje predsjednika, nesloga, sve to je obezglavilo SDS koji na 15 dana do predavanja imena kandidata ne zna ni ko će im biti predsjednik, a o kandidatu se samo nagađa. Sada bi neko u toj stranci trebalo da preuzme suludu ulogu da povede opoziciju u obračun sa SNSD-om. I to na način da PDP sjedi i gleda kako se Srpska demokratska stranka bori za vazduh, pa da na račun iskustva spremno dočekaju oktobar naredne godine.
Bez opozicionog sporazuma kojim bi bilo dogovoreno da rezultati prijevremenih izbora neće reflektovati stanje 2026. godine, na nivou političkog samoubistva bilo bi učešće na ovim izborima. Pored činjenice da SNSD ima ulogu političke žrtve koja im u svakoj teoriji daje maksimalnu prednost kod birača, ipak govorimo o stranci koja decenijama unazad ima sve poluge vlasti i koju ne mogu iznenaditi ovakvi događaji.
Pirova pobjeda
Sa svim ovim, čak i da SDS pobijedi na izborima bila bi to Pirova pobjeda.
Prvenstveno, osim simbolike, mandat na manje od godinu dana ne bi značio ništa. Više bi bio alarm za mobilizaciju vladajućoj koaliciji koja bi imala pred sobom godinu dana oštre kampanje. Uz to, novi predsjednik ne bi iza sebe imao ni skupštinsku većinu, ni vladu, faktički, nikakav uticaj koji danas crpi predsjednik Milorad Dodik.
Tu je i moguća blokada koju su najavili iz SNSD-a kroz Narodnu skupštinu gdje bi se obarao kvorum, pa novi predsjednik ne bi mogao da položi zakletvu i preuzme funkciju. Ako bi se nešto tako i desilo, bio bi to odličan argument da Draško Stanivuković predstavlja opoziciju na izborima 2026. godine. Zašto? Zbog Banjaluke i skupštinske većine koja je protiv lidera PDP-a.
A gdje je tek ono nacionalno breme da su institucije u Sarajevu nasilno uklonile izabranog predsjednika Republike Srpske, a sada će SDS zaigrati po njihovim pravilima.
Koliko god suludo zvučalo, jedina šansa SDS-a da se izvuče iz Gordijevog čvora je nesloga koja trenutno vlada među njima. To bi bio jedini način da se časno povuku iz mutne vode u koju su ih malo i gurnuli drugi.
Napišite svoj komentar!