Evropski parlamentarci reagovali na dešavanja u Crnoj Gori: Podrška za SPC i pad „posljednjeg evropskog diktatora“

Povodom usvajanja diskriminatorskog zakona o slobodi vjeroispovijesti uperenom protiv Srpske pravoslavne crkve u Crnoj Gori a čime se ozakonjuje otimanje imovine SPC, oglasili su se evropski parlamentarci. Oni su stali na stranu naroda ističući da se radi o grubom kršenju ljudskih prava te nedvosmisleno pružili podršku u borbi za očuvanje svetinja i vjekovnih vrijednosti naroda u Crnoj Gori.

O tome su pisali, između ostalih, i Vito Comencini, poslanik u Parlamentu Italije i član odbora za spoljne poslove, Julie Lechanteux, poslanik u Evropskom Parlamentu iz Francuske, Stefano Pavesi, odbornik u Skupštini grada Milana, Stefano Valdegamberi, poslanik u Skupštini regiona Veneto, Javier Hurtado Mira, predsjednik ujedinjene omladine Evrope (DEMYC) iz Španije, Alessandro Bertoldi, direktor Instituta Milton Friedman u Rimu kao i Alessandro Sansoni, direktor italijanskog lista „Kultura identiteta“(Cultura Identità).Italijanska organizacija Una voce nel silezio organizovala je protestni skup ispred konzulata Crne Gore u Milanu, u znak podrške Srbima u Crnoj Gori koji su se, kako kažu, našli na udaru diktatorskog režima Mila Đukanovića.Kako za Dnevnu Gazetu kaže Stefano Pavezi, organizator skupa, Srbi su diskriminisani širom regiona, uključujući i užasne uslove života kojima su izloženi na Kosovu, a Italijani žele da Evropa sazna za nepravdu koja se čini Srbima.

Pavezi ističe da je Evropska unija pokazala licemjerje kada su u pitanju Srbi, jer ih ne zanima direktno i nedvosmisleno kršenje ljudskih prava iako su u nekim drugim slučajevima spremni da se miješaju u unutrašnja pitanja stranih država pa čak i da uvode sankcije a kada su Srbi u pitanju vlada potpuna ravnodušnost.Govor Stefana Pavezija:

Danas, volonteri Glasa u Tišini, odlučili su se sastati ispred Konzulata Crne Gore kako bi iskazali svoju solidarnost sa Srpskom Pravoslavnom Crkvom.

27. decembra je, od strane crnogorske skupštine, usvojen zakon koji je provokativno nazvan „zakon za vjersku slobodu“ kada je ono, u stvari, baš sve suprotno tome.

Tokom sjednice, kada je i izglasan taj sporni zakoni, uhapšeni su srpski poslanici iz opozicije a, od tog dana, u cijeloj Srbiji i Crnoj Gori hiljade ljudi je na ulicama kako bi protestvovalo protiv tog zakona.

Alesandro Sansoni, direktor italijanskog lista „Kultura identiteta“ na svom fejsbuk profilu podržao je bunt građana iskazujući svoju solidarnost sa uhapšenim opozicionim poslanicima u noći izglasavanja spornog Zakona koji je, podsjećamo, usvojen pod potpunom policijskom blokadom Glavnog grada i uprkos okupljenim građanima koji su protestvavali protiv donošenja takvog akta.

Sansoni je zakon o vjerskim slobodama stavio pod znake navoda jasno time ukazujući da je takav Zakon neustavan i da samo služi za otimanje svetinja SPC u Crnoj Gori.Podsjećamo, od tada se na ulicama svih crnogorskih opština počelo okupljati stotine hiljada pravoslavnih Srba ali i građana drugih nacionalnosti i vjeroispovijesti koji mirnim molitvenim šetnjama pružaju podršku SPC u Crnoj Gori i iskazuju svoje nezadovoljstvo usvojenim zakonom. Protestni skupovi se održavaju i u većini gradova Srbije kao i u drugim zemljama u regionu ali i širom svijeta – Americi, Australiji i u velikom broju evropskih zemalja.

Reagovao je i institut Milton Fridman (Istituto Milton Friedman Institute) iz Italije:

„U Crnoj Gori je vlada promovisala fantomski zakon o vjerskoj „slobodi“ koji u stvarnosti ima jedino svrhu eksproprijacije Srpske pravoslavne crkve svih njenih imanja u zemlji. Želimo da izrazimo svoju solidarnost sa Srpskom Crkvom i njenim vjernicima.“Reagovala je i Julie Lechanteux koja je na svojoj fejsbuk stranici pohvalila hrabrost Srba u Crnoj Gori.

Ona je izrazila podršku kazavši kako se Srbi sa hrabrošću mobilišu protiv pljačkanja Srpskih pravoslavnih crkava od strane evrocentralizovanog i socijalističog režima.

„Važnost mobilisanja označava snažno buđenje svijesti, kao i jaku hrišćansku duhovnu slogu i jedinstvo, za koju se nadamo da će promjeniti tok istorije„, rekla je.
O dešavanjima u Crnoj Gori pisao je i Kolektiv za mir na Kosovu iz Francuske (Collectif pour la Paix au Kosovo) koji je tom prilikom iznio stav da podržava litije protiv diskriminisanja Srpske pravoslavne crkve u Crnoj Gori.

„Srpska pravoslavna crkva se svim snagana bori da održi kontrolu nad okupljanjima koji imaju vid pacifistickih hrišćanskih protesta.“Diskriminaciju nad Srpskom pravoslavnom crkvom u Crnoj Gori kao i represiju nad narodom koji je ustao protiv iste, uvidjeli su mnogi strani mediji.

Pored mnogih drugih, o stanju u Crnoj Gori pisao je i list „Glas patriota“ (La voce del patriota) nazvavši Mila Đukanovića posljednjim komunističkim predsjednikom u Evropi.

U tom tekstu je navedeno i reagovanje Margarete Saltini koja je izrazila negodovanje zbog politika koje se sprovode u Crnoj Gori.

Mladi Demokratske omladinske zajednice Evrope, uperili su prstom na „poslednjeg komunističkog predsjednika“ ostavljenog u Evropi i njegovu liberticidnu i antireligijsku politiku.

„Sa zabrinutošću posmatramo šta se dešava u Crnoj Gori, zemlji koju smo kao DEMIC izabrali da proslavimo poslednji kongres, upravo u cilju da se bliže upoznamo sa situacijom i pokažemo bliskost sa našim prijateljima Nove srpske demokratije“, rekao je Havijer Hurtado Mira, predsjednik DEMYC-a.

„Vlada želi nacionalizovati robu i zemlju Srpske crkve kao što se to obično dešava pod komunističkim režimima. Zaista, Đukanović je posljednji komunistički diktator Evrope, član Evropske socijalističke partije – članstva koje mu omogućava da se zaštiti i opravda.“

On je tom prilikom izrazio solidarnost i bliskost sa Markom Kovačevićem, portparolom Nove srpske demokratije i njihovim članom, cijelom strankom i cijelim opozicionim Demokratskim frontom, koji su progonjeni od strane režima.

„Evropska unija ne može dozvoliti da se takve stvari dešavaju. Komunizam još jednom pokazuje svoje nedemokratsko lice i prezir prema slobodi.“

Završavajući članak, autor se zapitao gdje EU, gdje su protesti zapadnih demokratija koji su uvijek spremni da intervenišu miješajući se u unutrašnju dinamiku određenih zemalja, ali izostaju kada je potrebno zauzeti drastične stavove protiv stvarnih kršenja zakona ljudska prava, kao što su pravo na slobodu izražavanja, štampe, govora, demonstracija.

„Ova neopravdana tišina snažno će odjeknuti među onima koji EU vide kao diva sa glinastim nogama, nesposobnog da sprovede unutrašnju politiku poštovanja i zaštite za države članice sa kojima se svi slažu da budu prisutni na međunarodnoj sceni, čak i kada se problemi pojave nekoliko metara od dvorišta„, zaključuju.