Marko Majo Aleksić stigao je motociklom u jednu od najsjevernijih tačaka Evrope - Nordkap (Sjeverni rt), postavši tako prvi Trebinjac koji je to postigao vozeći iz svog rodnog grada.


Aleksić je do polarnog kruga stigao sa još pet bajkera, a na ekspediciju koja je san skoro svakog vlasnika motocikla, krenuo je skoro nespreman.
- Ja sam posljednji pridruženi član ekipe, koji je najmanje razmišljao o ovom putovanju, a najprije mi se ostvario san - rekao je Aleksić.
Putešestvije bajkera trajalo je 24 dana, a Aleksić je u tom periodu prešao 10.500 kilometara, više od ostatka ekipe, kojem je finiš putovanja bio u Pančevu, a on je nastavio dalje ka Trebinju.
- Dnevno smo prelazili 400 i više kilometara. Nije baš prijatno preći toliko kilometara po kiši i temperaturi od oko deset stepeni Celzijusa. Čak 15 dana puta pratila nas je kiša - kazao je on i dodao da je sa kolegama bajkerima spavao po bungalovima u šumama, kampovima pored puta, studentskim domovima, hostelima.
Uz put su obišli brojne znamenitosti, od sela Djeda Mraza u Laponiji, norveških ostrva u Atlantskom okeanu, sjeverne Danske, Njemačke, Češke, Mađarske, Srbije.
Najbolji utisak na Aleksića ostavila je Poljska, ali i Norveška, dok je Finsku opisao kao zemlju sa puno šume, močvara, jezera...
Siniša Štampić Lale, koji je organizovao ovo putovanje, kaže da put koji su prešli nije neuobičajen poduhvat u današnje vrijeme, ali da je to zasigurno bio prije 30 godina, kada je jedan njegov prijatelj "poni ekspresom" (motorom sa pedalama) došao do Nordkapa.
Tokom putovanja među bajkerima se rodilo novo prijateljstvo.

Polarna svjetlost


Marko Aleksić kaže da je Sjeverni rt posebno mjesto.
- Kad je lijepo vrijeme sa hridi, koja je visoka oko 300 metara, vidi se more. Pravu polarnu svjetlost nismo uspjeli da vidimo, jer smo najsjeverniju tačku Evrope posjetili tokom ljeta, a ona se najbolje vidi zimi. Iskusili smo tek djelić polarne svjetlosti koja tokom noći najviše podsjeća na svitanje ili sumrak - kazao je Aleksić.
Glas Srpske/Ratomir Mijanović